Biję się w piersi i przepraszam!

Wiem, że zaniedbałam bloga wręcz karygodnie i powinno mnie się za to skazać na oglądanie wszystkich sezonów Once upon a time, którego szczerze nie trawię. Do końca września pracowałam ciężko w rozjazdach, a od początku października też pracuję ciężko, ale na miejscu. Dodatkowo, padł mi po sześciu latach szlachetnej współpracy laptop i musiałam czekać na nowy. A że jestem burżuj potworny, to musiałam przecież mieć porządny laptop gamingowy, więc trzeba było na niego też trochę poczekać. Nadrabiam zatem wszystko z niemym obłędem w oczach i chciałabym, by doba miała 48 h. Dodatkowo, sypnęła mi się nieco psyche i wyjście z łóżka to akt bohaterstwa.

Nie zdążyłam nawet nadrobić Supernaturala. Mówię poważnie. Mamy za sobą już trzy odcinki, nie obejrzałam ani pół, brak czasu, brak chęci. Ale bez wątpienia nadrobię, prawdopodobnie przed Falkonem, bo jakże to. Usiądę wtedy i napiszę grzecznie, co tylko się da.

W ogóle myślałam, by poświęcić ten blog nie tylko Supernaturalowi, zwłaszcza że zabili już moją miłość i pasję, ale i innym rzeczom, które czytam/oglądam. Pocieszam – Star Warsy pozostaną na Star Wars Extreme, tam mam się gdzie wypisać. Co Wy na to?

PS. Jutro wrzucę rozkład jazdy na Falkon.